Doświadczenie wykazuje, że antropologiczne pojęcie kultury, upatrujące w niej zespół idei, wartości i wynikających z nich norm regulują­cych zachowania ludzkie we wszystkich przejawach życia spo­łecznego, jest interesujące w dziedzinie teorii, lecz często nie do­stosowane do potrzeb i celów nauki historycznej. W takim uję­ciu trudno byłoby właściwie oddzielić historię kultury od historii tout court. Takie integralne ujęcie kultury zachowuje naturalnie swą przydatność przy omawianiu charakterystyki i dziejów wiel­kich cywilizacji historycznych i współczesnych (np. „kultura Za­chodu”, „Zachód” jako zespół wartości cywilizacyjnych i kulturo­wych) albo społeczeństw narodowych (np. charakterystyka kul­tury polskiej jako podstawy społeczeństwa narodowego). Dla po­trzeb historii niezbędne jest jednak także węższe pojęcie kul­tury, bardziej zgodne z zakresem tego pojęcia w języku codzien­nym. Można znów spierać się o to, jakie problemy mogą i po­winny należeć z kolei do tego węższego zakresu i jakie mogą być logiczne podstawy odpowiedniego wyboru. W niniejszym refera­cie mamy na myśli w zasadzie tzw. kulturę duchową w możliwie szerokim znaczeniu, a więc kulturę intelektualną i artystyczną zarówno od strony twórczości, jak i odbioru. Dlatego interesują nas też instytucje realizujące zarówno stronę nadawczą, jak i od­biorczą tak pojętej kultury.

Marlena Kotarba

Witam! Mam na imię Marlena i jestem profesorem na wydziale filologii na jednym z najlepszych uniwersytetów w Polsce! Posiadam bardzo duże doświadczenie, dlatego chciałabym dzielić się z wami swoja wiedza! Serdecznie zapraszam do lektury wpisów!!!